Le café en Grèce aujourd’hui

Les grecs adorent le café… Aujourd’hui ils le dégustent :

• Le matin, avant d’aller travailler. Le café s’achète alors sur la route à emporter. Vous verrez de nombreuses personnes dans le métro, dans leur voiture, au bureau avec un gobelet en plastique contenant le précieux nectar.
• En terrasse, à toute heure de la journée, même tard le soir. La dégustation du café est tranquille, c’est l’occasion d’échanger durant de longues heures avec les amis et la famille.
• Entre hommes, au kafenio on déguste le café traditionnel grec en fin de matinée et en début de soirée.
• En revanche, la tradition du café pour terminer le repas, est peu répandue. D’ailleurs, certaines tavernes ne servent pas de café au moment du service.

ellinikos, sketos, metrios, glykos, frappé...

• Ellinikos : le café grec traditionnel. Il n’est pas filtré, il faut donc le faire reposer afin de ne pas boire le marc, qui reste en principe au fond de la tasse.

• Sans sucre : sketos
• Moyennement sucré : metrios, correspond à une petite cuillèrée de sucre.
• Très sucré : glykos, correspond à deux cuillèrées de sucre.

1)  Comment faire le café grec traditionnel appelé Ellinikos ...

DÉCOUVRIR LA GRÈCE

2) le café grec

• Frappé : il s’agit d’un café soluble froid et frappé comme son nom l’indique.

F comme Frappé LA boisson grecque par excellence ! On retrouve ce café froid dans la main de tous les grecs à n'importe quelle heure, c'est impressionnant ! 

• Με γάλα : me gala (avec lait)
• Χωρίς γάλα : choris gala (sans lait)

Φραπέ - frappé

Frappé coffee

Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση

Ποτήρι με φραπέ

Ο φραπέ είναι ελληνικής επινόησης αφρώδης κρύος καφές. Τα βασικά συστατικά του είναι στιγμιαίος καφές και νερό, ενώ ποαιρετικά προστίθενται ζάχαρη ή και γάλα.

Η εφεύρεσή του έγινε τυχαία το 1957 από τον Δημήτρη Βακόνδιο στη Θεσσαλονίκη.

Παρασκευή

Τα συστατικά του φραπέ είναι στιγμιαίος καφές, νερό, ζάχαρη και προαιρετικά γάλα και παγάκια. Ο καφές φραπέ χαρακτηρίζεται "σκέτος", "μέτριος" ή "γλυκός" ως προς τις αναλογίες των βασικών συστατικών του. Κατασκευάζεται βάζοντας την επιθυμητή αναλογία καφέ και ζάχαρης σε ένα ψηλό ποτήρι ή σε σέικερ. Προσθέτοντας νερό σε ύψος ενός εκατοστού από τον πάτο του ποτηριού το μείγμα χτυπιέται στο σέικερ ή με ηλεκτρικό αναδευτήρα (συνιστάται αναδευτήρας με μεγάλη περιστροφική ισχύ) μέχρι να σχηματιστεί σταθερός αφρός. Ακολούθως γίνεται προσθήκη νερού και προαιρετικά γάλακτος και πάγου. Σερβίρεται και πίνεται με καλαμάκι (σπαστό κατά προτίμηση). Ο φραπέ είναι ευχάριστος και δροσιστικός καφές, ιδίως το καλοκαίρι. Όμως είναι αρκετά διεγερτικός και με υπακτική δράση.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Ιστορία

Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία και συνέβη κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη το 1957.^[1] Ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Nestlé στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα, που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ. Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα, συνήθιζε να πίνει Nescafé, στιγμιαίο καφέ που παρασκευάζεται από την Nestlé. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ, αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό.^[2] Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.

Γλωσσολογία του φραπέ

Η λέξη frappé είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος. Ως ξένη λέξη κανονικά είναι ουδέτερη και άκλιτη (το φραπέ). Όμως, σε αντίθεση με τις περισσότερες γαλλικές λέξεις που έχουμε δανειστεί και παραμένουν άκλιτες, η συγκεκριμένη κατά την ενσωμάτωση στην ελληνική γλώσσα και τη χρήση της υπέστη μετάπλαση μετατρεπόμενη σε κλιτή με αλλαγή του γένους σε αρσενικό (ο φραπές, του φραπέ, οι φραπέδες κλπ.), κυρίως στην καθομιλουμένη, κατ' αναλογίαν της κλίσης της λέξης «καφές».^[3] Ενίοτε στον προφορικό λόγο απαντάται η μορφή "φραπεδιά" (π.χ.: "Πιάσε μια φραπεδιά") ή σπανιότερα "φραπόγαλο", που είναι ο φραπές με γάλα. Επίσης "τουριστικός" ονομάζεται ο φραπές γλυκός με γάλα, κυρίως σε τουριστικά θέρετρα της Ελλάδος από τον εντόπιο πληθυσμό, λόγω της συχνής κατανάλωσής του από τους τουρίστες.

Ο φραπές χαρακτηρίζει την ειδική αυτή σχέση που έχει τις ρίζες της στην αρχαία επιθυμία για δημόσια συζήτηση και επικοινωνία, λόγω του γεγονότος ότι συνήθως πίνεται με παρέα, συζητώντας ή παίζοντας παιχνίδια μυαλού όπως είναι το τάβλι. Ο φραπές πίνεται άλλοτε κάτω από συνθήκες εργασίας και άλλοτε "ανέμελα".

Στη Γαλλία frappé καλείται ένα παγωμένο ρόφημα, που παρασκευάζεται επίσης χτυπώντας το σε σέικερ, αλλά από γάλα ή χυμό φρούτων χωρίς καφέ και δεν έχει σχέση με τον ελληνικό φραπέ. Στην Ελλάδα το Νεσκουίκ της Nestlé λανσαρίστηκε και ως σκόνη για ανάμειξη με κρύο γάλα και χτύπημα σε σέικερ, με την ονομασία Νεσκουίκ Φραπέ.

Cliquez:

Vous êtes en terrasse et vous rêvez d’un bon café en Grèce. Simple apparemment? Et pourtant, au moment de la commande, c’est le drame! Vous avez sorti votre meilleur grec : “Enan cafe parakalo“… et voici que le serveur commence à vous faire un interrogatoire en règle avec des termes incompréhensibles : sketo, metrio, frappé, zesto, fredo, elliniko…. Vous êtes désemparé et vous finissez par vous retrouver avec un petit café de rien du tout, pas bon, alors que celui qui vous faisait envie, c’était celui de votre voisin de table !